J. Our day starts even earlier than yesterday, but we don’t have to walk! The Sunrise Drive starts and 4:30h from the reception. There is an overcast and a little drizzle, but it is not really cold. Once we left the camp it is much more chilly there is a strong wind, and we are happy with the blankets in the bus. We drive first south and then in western direction. We drive clockwise round Satara. In the early morning we spot warthogs, zebra’s, giraffes, but in the second half of the trip it gets really spectacular: there is a kill with two male lions, and hyenas and vultures waiting for their turn. Edward drives the bus off road, and we are less than 5 meters from the lions and the kill! The lions have other ideas than the scavengers: one stands up, rolls over the dead water buffalo, so we see there is nothing left inside the abdomen, and then drags it under a fallen tree, to make sure that the vultures will having difficulty to access.
Vandaag nog vroeger op dan gisteren, maar we hoeven niet te wandelen. De Sunrise Drive start om half 5 vanaf de receptie. Als we er naar toe lopen zien we dat het bewolkt is, er is wat motregen, maar het voelt niet koud aan. Als we het kamp echter uitrijden voelen we een koude wind, en met de vochtige lucht voelt het vrij snel koud aan in de open bus. We zijn dan ook erg blij met de dekens in de bus. We rijden eerst zuid en dan in westelijke richting, een rondje met de klok mee om Satara. We zien wrattenzwijnen, zebra’s, giraffen, maar het spektakel zit in de tweede helft van de tocht: een kill met twee leeuwen ernaast en hyenas en aasgieren wachtend op hun beurt. Edward rijdt de bus van de weg af, en we stoppen 5 meter naast de leeuwen en hun prooi! Een van de leeuwen staat op en rolt de dode waterbuffel om, zodat we kunnen zien dat de buikholte echt helemaal leeg is, en sleept het kadaver dan onder een omgevallen boom, zodat het voor de aasgieren onmogelijk is om een hapje te halen.
Driving further we spot an enormous group of elephants in all sizes, probably 100 (quick count). And closer to Satara a group hyenas (old and young ones), one of them dragging around the left overs of what once was a zebra. The young hyenas are very curious and explorative: they walk under the bus! After breakfast in the restaurant, we are travelling towards the N’Wanetsi picknick area for the birthday lunch of M. Bulbuls in the trees, and a bushbuck on the side. From the viewpoint we see crocodiles on the riverbeds, some storks and a fish eagle. and on our way back we make another stop at the bird hide: less spectacular as the first time, but there are at least four crocs laying near the water. Closer to the camp there is a real traffic jam: there’s a leopard close to the road. It requires patience, all the cars are cueing and only slowly moving forwards…but finally we got to see him relaxing in the grass, licking its front paw.
We rijden verder en zien een grote groep olifanten in alle maten, snel tellen – het zijn er ongeveer 100! Dichterbij Satara een groep hyenas (met veel jonkies). Eén van de hyenas sjouwt rond met de resten van wat eens een zebra is geweest… De jonkies zijn erg nieuwsgierig, en lopen zelfs onder de bus om te zien wat daar te beleven is. Na ontbijt in het restaurant eventjes rusten en dan gaan we alweer op pad: nu richting the N’Wanetsi picknickplaats, voor een verjaardagslunch voor M. In de bomen zien we bulbuls en een bushbuck staat te smikkelen naast de picknick plaats. Vanaf het uitzichtpunt zien we krokodillen op de bedding van de rivier liggen, een paar ooievaars en een visarend. Op de terugweg brengen we nog een bezoek aan de vogelhut, maar het is minder spectaculair als de eerste keer, hoewel er tenminste 4 krokos op de rivierbedding liggen. Dichter bij het kamp is er een lokale verkeerschaos: er schijnt een luipaard te zijn gespot. We moeten wat geduld hebben, de kijkers kunnen moeilijk afscheid nemen van het uitzicht, dus kost het wat tijd voor we een goed plekje hebben. Maar dan zien we hem relaxed liggen in het gras, likkend aan zijn poot.
Finally we drive past the waterhole, to study the hippo: this is also requiring patience, but after some time, he shows us more than only his back and the top of his head. After a small detour to see the most southern Baobab tree in South Africa we head back to Satara.
Tonight’s theme at the Frankel House is ‘farewell and burgers’. We enjoy the ‘patties’ and the company, although it is sad to have to say goodbye to the people that will not travel to Cape Town.
Dan nog even naar de waterplaats, om het nijlpaard te bestuderen: ook hier is geduld voor nodig, maar uiteindelijk, krijgen we iets meer te zien dan alleen zijn rug en kruintje. Via de meest zuidelijke Baobab (apebroodboom) in Zuid Afrika rijden we terug naar Satara. Vanavond is thema ‘farewell & burgers’: niet iedereen gaat ook mee naar Kaapstad. We genieten wederom van goed gezelschap en de ‘patties’, zoals ze hier de burgers noemen.
