J. We moesten er even tussen uit!! Samen, niet te ver weg, en toch een beetje vakantiegevoel. Je vraagt ChatGPT naar een leuk dorpje, over de grens in Duitsland, niet te ver rijden vanaf huis, en wat biedt ie aan? Bad Bentheim… Even controleren natuurlijk, want ChatGPT hallucineert regelmatig, maar inderdaad, even zoeken, en het ziet er inderdaad leuk uit, met een kasteel, een park, en redelijk wat restaurantjes in het centrum. Dus een hotel geboekt!
We had to get away for a couple of days! Just the two of us, not too far away, and yet to get that holiday feeling again. You ask ChatGPT for a nice picturesque village, somewhere across the border in Germany, not too far of a drive from home, and what does it offer? Bad Bentheim… Of course, let’s check the results, because ChatGPT often hallucinates, but indeed, after a quick search, it does look nice, with a castle, a large park, and a reasonable number of restaurants in the centre. So we booked a hotel!
Rond een uur of drie komen we aan… Via smalle straatjes met kasseien, moesten we een voetgangersgebied door, om bij het hotel te kunnen komen. Kon niet anders, want wat zei de dame in de beddenwinkel: “Es ist ein Chaos!”.
Around three pm we arrive at the hotel. Through narrow streets with cobble stones, we had to drive through a pedestrian area, to be able to get to the hotel. There was no other way, said the lady in the bed shop: “Es ist ein Chaos!”.
We checken in, droppen de bagage en doen een rondje rond het kasteel. Morgen maar even binnen kijken. Onderweg wat restaurantjes gezien, maar nog geen keuze gemaakt, want een aantal zien er vrij gesloten uit – en dat terwijl het al richting etenstijd loopt… Lege panden, het hele dorp heeft een beetje verlopen karakter… Maar nog wel bedrijvigheid. Terug in de kamer, checken we reviews van eettentjes, en maken een keuze voor vanavond. Om 17:30 wandelen we er naar toe (3 minuten), en stappen naar binnen. TOTAAAAAAL uitgestorven – geen gasten, geen bediening… Toch maar even wachten, en wat roepen, maar na een minuut of wat, nog steeds niemand… En weer verlaat een ontevreden klant het pand… Uiteindelijk hebben we heerlijk gegeten bij Der Grieche, waar het wel gezellig druk was.
We check in at the hotel, drop our luggage in the room and take a stroll around the castle. Tomorrow we will have a look inside. In the meantime we have spotted some restaurants, but have not yet decided where to eat, because a number appear to be (still? permenantly?) closed – and that when dinner time is approaching… Empty shops, the whole village seems like it has known better days… But still some people and tourists walking around. Back in our room we check some reviews of the restaurants we spotted, and make a choice for tonight. Around 17:30 we walk to the place (3 minutes walk), the door is open, so we step inside. TOTALLY empty – no guests, no staff… So we wait for a bit, make some noise, but after a couple of minutes still nobody… So yet another unsatisfied customer leaves the premises… In the end we had a lovely dinner at Der Grieche, where is was nice and busy.
Al met al doet het ons terug denken aan Binghamton NY… Alleen de naar pis stinkende veteraan in z’n rolstoel hebben we nog niet gezien!
All in all we had somewhat of a deja vu from Binghamton NY… The only thing we have not yet seen so far, was a smelly veteran in his wheelchair!
